Nataliteit

Een nieuw begin, telkens opnieuw

“Ons korte zich naar de dood spoedende leven zou onvermijdelijk slechts kunnen resulteren in de ondergang en de vernietiging van alles wat menselijk is, als wij niet het vermogen bezaten deze dodenmars te onderbreken en iets nieuws te beginnen, een vermogen dat ligt opgesloten in het handelen, als om ons er voor altijd aan te herinneren dat mensen, al zijn zij sterfelijk, niet zijn geboren om te sterven maar om een begin te maken”

Sinds ik dit citaat uit De Menselijke Conditie van Hannah Arendt jaren geleden leerde kennen, haal ik het bij regelmaat naar boven en telkens opnieuw raakt het me diep. Het ademt een beweging uit die zo resoneert en die letterlijk zin geeft aan het leven.

We worden allemaal geboren, in de letterlijke zin, maar Arendt gaat verder en spreekt ook van een tweede geboorte, een beweging die ligt besloten in ons vermogen om een nieuw begin te maken in onze leven. Om iets te creëren dat voorheen niet bestond, om ons leven een nieuwe wending te geven, initiatieven te starten of nieuwe rollen op te nemen, …

Het gaat hierbij niet om het verleden te ontvluchten, maar juist om het  te omarmen met volle begrip van wie we zijn, onze herkomst en ons verleden. Tegelijkertijd met de kracht om telkens opnieuw een begin te maken, met woorden en daden de wereld te betreden en zo aan onszelf en aan de anderen te verschijnen. Niet enkel waking up en growing up, maar ook showing up. Door te delen wat ons raakt, verontwaardigt en waarnaar we verlangen, kunnen we onze bijdrage leveren en nieuwe, authentieke verbindingen tot stand brengen.

Een vraag die me daarbij sterk bezighoudt is hoe we de condities kunnen creëren waarin mensen de vrijheid ervaren om hun eigen toekomst te bepalen en zo een nieuw begin te kunnen maken? De krachten die onze economie en arbeidsmarkt bepalen zijn vaak selectief en beperken die vrijheid voor velen. Maar ook eigen overtuigingen en aannames, onze kijk op mogelijkheden, beperkingen en afhankelijkheden staan vaak in de weg van onze eigen vrijheid. En die liggen natuurlijk veel dichter binnen handbereik om mee aan de slag te gaan.

Het vergt alleszins een grote inspanning om deze persoonlijke weg te bewandelen binnen de huidige realiteit. Creëren we een verhaal om ons met gemoedsrust te nestelen in onze huidige situatie of durven we in vraag stellen wat ons kluistert aan de status quo? Kunnen en willen we ons openstellen voor nieuwe ervaringen, experimenten, probeersels? Durven we het risico lopen om tegenslagen en mislukkingen te ervaren? Om deze vervolgens met mildheid als leermomenten te omarmen?

Het is een kwestie van telkens opnieuw de verbinding met onszelf te maken, terug te keren naar binnen, naar de kern, naar wat daar smeult en dat zo graag naar buiten zou willen komen en tegelijkertijd naar wat in de weg staat. Een beweging van loslaten en laten komen, niet weten of nog niet weten, onze droombeelden en intenties verhelderen en vanuit die vormende beweging de wereld betreden. 

Een nieuw begin, telkens opnieuw.

JVD – april 2023